Gelukkig Door Geluksroute

Vrijdagmiddag op vrijdag de 13e: niks geen ongeluksdag. Tuincentrum Puik komt zomaar gratis een kuub zand brengen en zet dat aan de overkant in de groenstrook, om zo een steentje (zand) bij te dragen aan het geluk van Hilversum. Ik krijg er helemaal een fijn gevoel van. Super dat ze mee willen helpen bij mijn project. Het is ook zo leuk om gewoon iets leuks voor anderen te doen!

Zaterdag: Johan en ik gaan eerst om half 10 naar de aftrap van de geluksroute samen met andere geluksbrengers op de markt. Iedereen is blij en ook een beetje gespannen, in de hoop dat al onze leuke initiatieven gaan slagen. De start is met alcohol, een geluksbandje om de pols, een gelukskaartje ter inspiratie en een geurende geluksbloem om de hals. Nou, het is bijna te veel van het goede…of kan dat niet met geluk? Het valt wel op dat de meeste geluksbrengers dames zijn, hoe komt dat? Gelukkig is Johan mee als tegenhanger. De geur van de geluksbloem-hanger is zo overweldigend dat ik hem onderweg op een mooi plekje achterlaat voor de gelukkige vinder, haha. Toch net te veel geluk voor mij!

Daarna gauw naar huis om alles klaar te zetten. Om twaalf uur zijn we klaar om aan de slag te gaan met iedereen die een zandsculptuur wil komen maken. Johan heeft zelfs een spandoek over de straat gehangen. Ik maak vast een zandsculptuur op mijn bok, als voorbeeld. Bovendien staan mijn eigen beelden van steen in de tuin en in mijn atelier uitgestald om te inspireren. Dat zandbeeld lukt eerst niet echt. In mijn haast heb ik het zand maar half nat gemaakt en als Johan zegt dat ik het voor de zekerheid even goed moet aandrukken, zakt Johan in elkaar, in mijn sculptuur dan, niet in het echt gelukkig. Onder mijn handen ontstaan namelijk de vormen van ons met onze twee nog thuis wonende kids….uiteindelijk lukt het om Johan van zand te repareren.

Het is gewoon heet in de zon. Echt uitzonderlijk voor een oktober weekend! Maar waar blijft iedereen nou? Om 1 uur is er nog niemand! Maar daarna druppelen de mensen gestaag binnen en er zijn steeds wel 3 of 4 mensen bezig om een beeld te maken op de prachtige boomstammen op de taludweg. Deze vormen natuurlijke sokkels voor de straat galerie! Ik heb zelf niet eens de tijd om een kopje thee te pakken, want het is zo leuk om iedereen met water en zand te zien kliederen. Kinderen zetten we gewoon boven in de enorme zak met zand om hun emmer te vullen (met modder) en volwassenen krijgen een flashback naar hun gelukkige momenten op het strand vroeger als kind. De jongste deelnemer is 2 en de oudste is 75 jaar oud. Mijn moeder overtreft zichzelf door voor het eerst van haar leven een beeld te maken samen met twee vriendinnen die volop genieten. Ze krijgt het ook voor elkaar om in de poep te gaan staan, haha typisch. Ik dacht dat ik alle drollen had verwijderd uit de groenstrook.

Steeds krijg ik ontzettend leuke reacties en iedereen geniet van het strand-effect met natuur, zon, zand, water en mooie creaties. Aan het eind van de middag komt er een fotograaf nog langs om ons te fotograferen en mee te genieten van dit project. Hij draagt bij aan de geluksroute met mooie foto´s. Van de buurvrouw krijg ik zomaar een bosje bloemen, ook zij geniet van de gesprekjes met iedereen.

De volgende dag worden we wakker en ontdekken we dat de tentoonstelling van gisteren is platgestampt. De dronken jongeren hebben afgelopen nacht ook een geluksmomentje gehad. Ik zie het niet somber in want nu is er weer alle ruimte voor de beelden van vandaag. En het loopt storm! Ik heb niet eens tijd om te eten! Vrienden, buren en ook heel veel mensen die ik nu leer kennen, komen langs om iets moois te maken. Wat geniet ik van al deze positieve energie. Ik heb geen tijd om te helpen bij de beelden en leg alleen uit hoe je de emmer met zand moet vullen en laat iedereen lekker zijn gang gaan. We komen emmers te kort, zo druk is het, Sommigen doen wel 2 uur over hun creatie, maar dan heb je ook wel iets heel moois. Wat een succes is dit. Ik krijg een zelf gebakken gelukskoekje van een kindje en een geluksketting als dank van een mevrouw die de allereerste geluksroute in Nederland heeft georganiseerd. Zij laat mij haar prachtige wulpse dame van zand zien.

Aan het eind van de dag zijn er meer dan 40 sculpturen en is de zak met zand heel ver leeg. Moe maar voldaan kan ik de hele nacht niet slapen en beleef ik in gedachten alles nog een keer, wat veel leuke indrukken zeg! Dank je wel iedereen, ik heb zo genoten! Dank je wel lieve Johan, want jij bent steeds de stille kracht die zorgt dat alles goed loopt.