Wie? Toen ik aan mijn eerste beeld begonnen was, meer dan 25 jaar geleden, lag ik slapeloos in mijn bed omdat ik steeds moest denken aan mijn beeld. Ik wilde er het liefst meteen mee door gaan. Dat gevoel heb ik nog steeds als ik in mijn atelier bezig ben. Dat is ook wel kenmerkend voor mijn persoonlijkheid. Steeds weer raak ik bevlogen door een idee. Ik verlies me daar dan ook volledig in en heb geen idee meer van de tijd. “Go with the flow” is iets wat bij mij van nature gebeurt en ik sleep mensen in mijn omgeving daar in mee. Het lijkt wel of ik door mijn andersdenkendheid als vanzelf in dingen verzeild raak die ik leuk vind, maar ik zie daardoor gewoon mogelijkheden die een ander niet zijn opgevallen. Ik hou van eerlijkheid en bespreek daarom al mijn ideeën met iedereen. Ik zeg wat ik denk en meestal wordt dat als verrassend ervaren. Als ik het gevoel heb om in een keurslijf te worden geperst, kan ik niet meer mezelf zijn en ga ik uit. Ik voel me dan een pauw in het land van de pinguïns. Dus als ik iets saai vind, zit ik bijvoorbeeld continu te tekenen en sketch notes te maken om maar aan te blijven staan. Zo kan ik me toch ontspannen en toch een visie vormen over het onderwerp. Of ik ga even naar buiten. Als bioloog voel ik me daar fijn. Er is altijd iets te vinden, dat ik kan gebruiken voor mijn kunst.
Wat? Tot verbazing van veel mensen werk ik aan minstens 3 beelden tegelijk, omdat ik dan regelmatig afstand kan nemen van een beeld en toch door kan met een ander beeld van een andere steensoort, om zo met een frisse blik weer terug te keren naar het vorige beeld. Ik ben echt gek op stenen! Ik zoek ze overal. Ik werk in alle soorten steen, van seleniet waarvan men vroeger dacht dat het magische krachten heeft, keihard basalt en graniet, tot serpentijn dat steeds een verrassende binnenkant heeft onder een bruine korst van ijzererts. Het enige wat ik daarna nog doe is me laten leiden door mijn gevoel zodat ik er nog iets moois aan toe voeg. Beeldhouwen voor mij méér dan iets moois creëren. Het gevoel dat ik krijg tijdens het beeldhouwen transformeer ik tot een vorm die iets kan brengen aan mensen om me heen. Er ontstaat dan een menselijke vorm uit de steen, terwijl de oorspronkelijke steen wel herkenbaar blijft. Kenmerkend voor mijn beelden is daarom het contrast tussen het ruwe karakter van de steen en het gepolijste menselijke deel van het beeld. De laatste tijd ben ik ook veel aan het experimenteren met andere materialen dan steen. Op de pagina “Wat houdt mij bezig?” neem ik je mee in mijn avonturen hiermee en op “Overige kunst” laat ik mijn experimenten zien.
Hoe? Ik ben een dingenzoeker net als Pippi Langkous. Ik zoek ook naar nieuwe uitdagingen. Dat komt door mijn hoofd propvol met ideeën. Fysiek bezig zijn, door met mijn handen ergens aan te werken, helpt goed om die gedachten te ordenen. Ik hou ervan logica te vinden. Wat ik niet logisch kan verklaren is mijn intuïtie als ik aan een beeld voor iemand anders werk. Ik voel tijdens het beeldhouwen dingen aan. Ik denk er niet over na, maar het komt gewoon, en het beeld vormt zichzelf. Heftige emoties transformeren zich tot iets moois, wat helpt om dingen te verwerken, voor mezelf en voor anderen. Hoe fijn is dat, een metamorfose. Daarom ben ik ook gaan werken als docent en coach, om mensen te helpen bij een transformatie. Zie ook flowerpowercoaching.nl. Ik geef studenten dan een prikkelend zetje en door de relaxte sfeer durven ze dingen uit te proberen. Dus ik geef duidelijkheid en technieken, maar wel keuze vrijheid. Niets is zo geestdodend als een opdracht die vastzit aan allerlei regels en deadlines. Ik zorg daarom eerst voor een relaxte sfeer, start altijd met iets onverwachts, en plant dan het zaadje voor een creatieve opdracht. En dan, genieten maar! Hoe leuk is het om altijd nieuwe dingen te blijven leren. Dat doe ik zelf ook.
Waar? Het meest ontspannen ben ik in mijn eigen atelier en in de natuur. Atelier Onderste Steen Boven is een plek omgeven door natuur, waar ik vaak aan het werk ben met klopper, beitels en vijlen, terwijl ik geniet van de vogels om me heen die zich niets aantrekken van mijn gehak. Het leuke is dat tijdens het genieten van mijn werk er allerlei ideeën in me opkomen, waar ik dan voor ga. Ik heb zo voor elkaar gekregen op allerlei leuke plekken te exposeren, zoals in een fort, in een vestingmuur, in een schouwburg, en binnenkort in de binnentuin van het gemeentehuis. Maar mijn favoriete plek voor een expositie blijft toch in mijn eigen tuin. Die past het best bij mijn beelden omdat ik de tuin ooit ook heb ontworpen, en ik voel me daar natuurlijk ook het meest op mijn gemak. Mijn atelier is ook voor workshops de meest fijne plek. Studenten krijgen door het sfeertje met vers gebakken kruidenkoek en onze kraaiende haan op de achtergrond zin om dingen uit te proberen. Ook op school zorg ik voor zo’n safe-space in het lokaal. Muziekje aan, even lummelen en dan lekker aan de slag.
