Daar ga ik dan. Ik kan mijn kont niet meer keren op zolder. Als je een KNGF pleegpuppy in huis hebt komt je echt nergens aan toe. Dus het huis was bijna ontploft met troep. Bij gebrek aan tijd om uit te zoeken wat ik wilde bewaren, heb ik dus steeds alles maar naar de zolder gebonjourd in een opruimrondje voor we bezoek kregen.
Nu is Kalou naar school. Het is haar gelukt! Ze wordt blindengeleidehond. Dat betekent dat ik echt geen smoesje meer heb om de troep aan te pakken. Ik worstel me tussen de kerstspullen en de hondenspullen door en begin met sorteren. Drie opties: kringloop, weggooien of bewaren op een mooie plek. Jeetje, waar start ik en waar laat ik mijn kringloop en weggooiberg dan? De weggooi spullen, smijt ik van het trappetje, hoe ik daar straks langs kom zie ik dan wel weer. Ik mis mijn boxje met muziek. Dus ik bel Johan beneden, of ie hem even wil brengen. Bij het zien van de zooi onder aan de trap begint hij natuurlijk te sputteren en “of ik dat wel weg moet gooien”, doe het dan zelf!
Met de muziek keihard aan, krijg ik er steeds meer lol in. Ik krijg nieuwe ideeën. Er liggen namelijk ook allerlei materialen waar ik wel mee aan de slag wil gaan, gewoon om eens te proberen, oude lapjes stof, drijfhoutjes en schapenwol. Beneden ga ik er meteen mee aan de slag. Eerst maar eens mijn jas pimpen om het 2D uit te proberen. Maar de plannetjes om te experimenteren met beeldjes van wol borrelen al op.
Nieuwsgierig naar wat er uit die plannetje is voortgevloeid? Hier zijn wat foto's:
