Wat is het donker de hele dag. Ik ben net wakker van een middagslaapje en moet mezelf de deur uit schoppen voor een klein zwerftochtje. Buiten is het heel anders dan ik had verwacht, heerlijk zacht en best warm, dus ik gooi mijn jas open en ga op pad. Het ruikt overal lekker naar openhaardvuur. Meteen in mijn straat begin ik al te speuren naar een mooi plekje voor mijn schone slaapster. Er wandelen tijdens deze lockdown zoveel mensen door de buurt , dat het me leuk lijkt hier ook zwerfkunst achter te laten. Helaas wacht me een onaangename verassing. Het allermooiste plekje is al bezet met een gevuld poepzakje! Getsie! Wat blijkt… de vuilnisbakken zijn afgesloten vanwege ontplofgevaar met het vuurwerk. Lekker dan. Een andere boomstam zit vol prachtige gel-achtige zwammen: viltige judasoren. Hoe zouden die nou aan hun naam zijn gekomen? Ik loop door naar het Spanderswoud en zie daar dat alle Robia, die wij altijd de dansende bomen noemen, het loodje aan het leggen zijn, vreemd. Hoe zou dat komen? Onder de wortels van een ongevallen boom zie ik een mooi bedje voor haar. Op het moment dat ik foto’s maak, hoor ik een harde knal, een hele grote tak is van een beuk afgebroken en ligt midden op het pad. Wat een geluk dat ik daar nog niet liep! Het nieuwe jaar is goed begonnen voor mij. Ik wens jou nog veel meer geluk toe!
