Het zonnetje schijnt en iedereen komt zijn huisje weer uit in de buurt. Terwijl ik de gedoneerde bollen uit ons “uitgebloeide bloembollen adoptie bureau” aan het pakken ben, komt Marjolijn net langs, die ook graag mooie dingen maakt. We kletsen meteen over onze ideetjes om ergens een ontmoetingsplek in de buurt te creëren waar mensen creatief bezig kunnen zijn. Het is zo fijn om meer in contact met elkaar te zijn. In de corona tijd dacht ik dat iedereen dat wel had begrepen. Iedereen had tijd voor een verdiepend gesprek. Maar nu merk ik dat we allemaal weer in ons eigen holletje zijn gekropen. Zelfs onze zieke buurvrouw heeft niet aangeklopt voor hulp en nu is ze opeens overleden zonder dat we afscheid hebben kunnen nemen. Zo verdrietig. Maar goed, terugkomend op ons gesprek over ons plezier in creëren, Marjolijn bagatelliseert wat ze zelf maakt door te zeggen “ ik maak dingen na en jij verzint ze zelf.” Is dat dan kunst? Zelf dingen verzinnen? Op zich komen mijn ideeën toch ook ergens vandaan? Alleen weet ik meestal niet waar ze vandaan komen, intuïtie. Bij sommige mensen komt er niets en moet er eerst een beginnetje zijn via een idee van een ander op socials. Dat is toch ook prima?! Volgens mij is kunst iets wat je raakt! Hoe de weg naar dat kunstwerk toe is kan mij niet zoveel schelen. Bij een beeldhouwworkshop met een Chinese dame, ging het laatst als volgt: ik leerde haar de techniek, liet haar een steen kiezen en vroeg haar om te starten met hakken. Verbaasd keek ze me aan en zei “jij moet het eerst voordoen, en dan doe ik je na.” Dus daarna heb ik haar geleerd om te vertrouwen op wat er uit de steen tevoorschijn komt. Ze dacht eerst dat het een hand werd, daarna een vrouw met een kind en uiteindelijk werd het een engel.
Zo ben ik de laatste tijd gezichten van mensen aan het tekenen en schilderen, gewoon omdat ik het leuk vind. De personen die ik neerzet zijn totaal verzonnen. Hoe leuk zou het zijn als meer mensen zelfvertrouwen krijgen om gewoon dingen uit te proberen op onze toekomstige creatieve meetup. Wat AI kan, random gezichten genereren, kan ik ook met mijn eigen creative intelligence. En wat ik kan, kan ik ook leren aan mensen om me heen, daar ben ik van overtuigd😊
Zelfs om te proberen “’lelijk” gezichten te creëren is leuk. Benieuwd welke gezichten ik gedurende het afgelopen jaar heb verzonnen? Hier zie je er een aantal, van lelijk, raar, tot lief en ontroerend, alles door elkaar:
