Kliederige Krantenklei Naast Kwetterende Kwikstaarten Leidt Tot Kwakkelende Kunst In Een Hutje Op De Hei

Nou, hier zitten we dan, in een hutje op de hei in Elspeet. Het is zo'n dag dat er 's ochtends zo'n soort geheimzinnige mist over de hei ligt, en daarna heel snel oplost tot de lucht strakblauw wordt. Echt, je kijkt je ogen uit! En dat geluid…, dit is blijkbaar het Walhalla voor gefladder en getjilp. Die grote bonte specht heeft een holletje in deze eik, de roodborsttapuit laat z'n oranje borst op die zwiepende stengel, en de merels? Die zingen de longen uit hun lijf. Alsof dat nog niet genoeg is, meneer en mevrouw witte kwikstaart paraderen nu al een kwartiertje op het gras voor ons tiny huisje. Die pimpelmeesjes hebben gewoon een complete kraankamer onder onze dakpannen gebouwd. Hoor die kleintjes eens piepen.

En ik? Ik zit hier heerlijk te rommelen nu ons Alles Kan Café (https://alleskankamer.weebly.com/cafeacute.html) even op de pauzeknop staat vanwege vakantie. Eindelijk tijd om te experimenteren met dat idee om van oude kranten een soort klei te maken. Het is nog een beetje een kliederboel, maar hé, ik ben dan ook net aangenomen bij de kunstacademie in Zwolle, dus de ideeën vliegen me om de oren.

Evros, onze KNGF-blindengeleidehond in opleiding, die snapt er ook wat van. Die komt de hele dag aanzetten met takken alsof-ie weet dat ik daar met mijn zakmes iets moois van wil maken. En steentjes! Niet normaal, zulke mooie, overal waar ik loop, raap ik ze op. Zouden we daar geen cool zwerfkunstmozaïek van kunnen maken? En wat kun je eigenlijk met die pijpenstrootjes die hier op de hei groeien? Vlechten? Combineren met mijn krantenklei-avonturen? Het is hier één groot "we zien wel wat het wordt"-feest. Heerlijk!

We hebben trouwens de tv de deur gewezen. Althans, de stekker eruit getrokken. Ik denk serieus dat we dat thuis ook maar moeten doen. Wat een zee van tijd komt er dan vrij! En gek genoeg, die momenten van "niks doen" leveren juist de leukste nieuwe ideeën en de beste gesprekken op. Zoals dit idee: het is uitzicht hier over de hei is fantastisch. Ik moet opeens denken aan hoe gaaf het er uit zou zien als er hier een Mammoet zou komen aanlopen.

Tijdens onze zwerftochten door de omgeving spotten we trouwens ook edelhertensporen, de herten zelf, en heuse... tromgeroffel... wolvendrollen! Vol met haar, ja echt waar. Mijn totemdieren voor deze week (ik trek voor de grap wel eens een kaartje) zijn de wasbeer (die me aanmoedigt om beter naar anderen te kijken), de mus (voor de samenwerking), de kolibrie (om vooral lekker te genieten), en de wesp (om die dromen van me eindelijk eens door te zetten). En alsof dat nog niet genoeg spirituele input is, vonden we ook nog een prachtige buizerdveer. Die brengt me vast extra energie (dat heb ik er zelf even bij gefantaseerd, maar het voelt goed!).

Kortom, het is hier één groot speur- en probeerfestijn. En ik? Ik geniet er met volle teugen van! "Wordt vervolgd (als ik niet vast kom te zitten in mijn zelfgemaakte krantensmurrie)”.