Start Met Mijn Zwerfkunst Project

Daar gaat ie dan. Ik wil om 11 uur ‘s ochtends vertrekken maar het duurt nog aardig lang voordat ik mijn spullen op orde heb. De plastic bak waar ik het zand in wilde doen blijkt te groot te zijn. Ik merk dat hij wel erg zwaar wordt…. weegschaal gepakt en ja hoor, nog niet vol weegt hij al 15 kg. Dus ik heb de kleinste emmer gepakt die we hebben en tot de rand gevuld en dan is het 9 kg. Laagje zand, nat maken en aandrukken, en volgende laagje, etc. Het duurt best eventjes voor ik klaar ben om te gaan. Dan ga ik op pad zonder een doel waar ik heen wil lopen, dat zie ik wel. Ik kan altijd met het OV terug als ik het lopen zat ben..

Ik loop hier door de oude haven. Mijn bergschoenen zitten meteen al niet lekker. maar ik wil mijn avontuur niet laten bederven. Mijn voeten zijn zeker uitgedijd van het lopen op die barefoot schoentjes. Mijn rugzak zit wel lekker, maar kraakt wel bij elke stap, haha, iedereen kan me horen aankomen. Ik loop een hele mooie route en zie uiteindelijk bij landgoed Hilverbeek een omgevallen berk met een wortelkluit omhoog. Precies een leuk plekje voor mijn eerste probeersel.

Ik vind het wel een beetje spannend. Straks mag het niet, of vindt iemand het raar. net of ik iets stouts ga doen. Ik kiep mijn emmer om en het staat scheef, daar doe ik het maar mee. Ik gebruik geen gereedschap, gewoon mijn vingers waar ik langzaam laagjes van het brok zand af aai. Een meneer met een hond wenst me succes. Af en toe gaat er een groter stuk af, maar ik ontdek dat je er ook weer stukjes aan kan plakken als je het een beetje aanklopt. Ik hoor een specht en ruik een vos. een roodborstje hupt om me heen. daarna begint de boswachter te zagen, iets minder fijn geluid...

Het wordt een romantisch beeld, geïnspireerd door het feit dat Johan vanavond weer thuis komt, na 4 dagen weg te zijn geweest op training. Ik heb hem gemist en wil dit met hem delen. De mensen die een praatje komen maken vinden het helemaal niet gek. Ik vind het leuk om al werkend over dit zwerfkunst project te vertellen.

Volgende keer leg ik er een visitekaartje bij….kleinigheidje